-
1 wierzch
m (G wierzchu) 1. (górna część) top- z wierzchu a. na wierzchu leżały gazety some newspapers were lying on top- z wierzchu a. na wierzchu zielony green on (the) top- zdjąć coś z wierzchu to take sth off the top- posyp cukrem po wierzchu sprinkle with sugar on top- wierzch tkaniny the face side of a fabric- na wierzch walizki włożyła ręcznik she put a towel on top when packing2. (zewnętrzna strona) outside- wierzch dłoni the back of the hand- walizka jest porysowana na wierzchu the case is scratched on the outside a. on the lid- włożyć coś na wierzch to put sth on top [sweter, marynarkę]- bluzka wyrzucona na wierzch (spodni) a blouse worn outside one’s trousers■ zostawić coś na wierzchu to not put sth away- oczy wyłażą mu na wierzch pot. his eyes nearly pop out of his head- moje/jego na wierzchu I’m/he’s right again- twoje na wierzchu OK, you win- koń pod wierzch a saddle horse, a hack- jechać wierzchem to ride on horseback* * *-u; -y; mbyć/leżeć na wierzchu — to be/lie on top
oczy mu wyszły na wierzch — pot his eyes popped out (pot)
* * *mi1. (= górna część) top; ( dłoni) back; ( ubrania) outside; ( obuwia) upper; oczy wychodzą komuś na wierzch pot. sb's eyes pop out; nosić koszulę na wierzch wear one's shirt over one's pants; prawda wyjdzie na wierzch the truth will out; jeździć wierzchem jeźdź. ride (on) horseback.2. (= wieko) lid.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wierzch
-
2 ko|ń
Ⅰ m 1. Zool. horse- koń pociągowy a carthorse, a draught horse GB, a draft horse US- koń wierzchowy a. pod wierzch a saddle horse- jechać na koniu to ride a horse- wsiąść na a. dosiąść konia to get on a. to mount a horse- zsiąść z konia to dismount- wóz zaprzężony w konie a horse(-drawn) cart- na koń a. do koni! to horse!- zaprząc konia do powozu to harness a horse to a carriage- osiodłać konia to saddle a horse2. Gry knight- zbił wieżę koniem he took the rook with his knight3. Sport (vaulting) horse- koń z łękami a pommel horse- skakać przez konia to vault over the horseⅡ konie plt (powóz) przest. carriage, coach- przyślijcie po mnie konie na stację please send a carriage to pick me up at the station- □ koń angielski thoroughbred- koń arabski Arabian a. Arab (horse)- koń belgijski Belgian (draught) horse GB, Belgian (draft) horse US- koń berberyjski barb (horse)- koń huculski Hucul (horse), Carpathian pony- koń mechaniczny Techn. horsepower- koń miękki Jeźdz. a horse with a soft mouth- koń na biegunach rocking horse- koń siodłowy przest. saddle horse- koń twardy w pysku Jeźdz. a horse with a hard mouth■ czarny koń pot. dark horse- stary koń pot. (kolega) old man- stary koń, a zachowujesz się jak dziecko a full-grown man like you acting like a baby- być zdrowym jak koń to have the constitution of a horse- jechać co koń wyskoczy książk. to go like a bat out of hell- móc zjeść konia z kopytami pot. (to be so hungry that) one could eat a horse- pracować jak koń to work like a horse a. Trojan- koń by się uśmiał (it’s) enough to make a cat laugh- rad a. wesół a. szczęśliwy, jakby go kto na sto koni wsadził (to be) on cloud nine, (to be) in seventh heaven- darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby przysł. don’t a. never look a gift horse in the mouth przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ko|ń
См. также в других словарях:
wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi … Słownik frazeologiczny
wierzch — m III, D. u; lm M. y 1. «górna lub zewnętrzna część, warstwa, powierzchnia czegoś, górny brzeg czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części, warstwy, powierzchni, dolnego brzegu)» Wierzch dłoni, stopy. Wierzch tkaniny, futra, buta.… … Słownik języka polskiego
koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… … Słownik frazeologiczny
bucefał — m IV, DB. a, Ms. bucefałale; lm M. y książk. «koń pod wierzch, rumak, zwłaszcza ognisty» Dosiadł bucefała. ‹od imienia konia Aleksandra Wielkiego› … Słownik języka polskiego
gidran — m IV, DB. a, Ms. gidrannie; lm M. y zootechn. «koń półkrwi angloarabskiej, bardzo wytrzymały, nadający się zwłaszcza do zaprzęgu, a także pod wierzch» ‹od imienia ogiera› … Słownik języka polskiego
kuc — m II, DB. a; lm M. e, D. ów «mały, krępy koń używany do lekkiego transportu, w cyrkach, pod wierzch (dla dzieci) i jako zwierzę juczne; w lm grupa ras i odmian tych koni» … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika … Słownik frazeologiczny
Evolution of the Polish language — Polish language Language overview · History · Dialects · Pronunciation … Wikipedia
kopać — ndk IX, kopaćpię, kopaćpiesz, kop, kopaćał, kopaćany kopnąć dk Va, kopaćnę, kopaćniesz, kopaćnij, kopaćnął, kopaćnęła, kopaćnęli, kopaćnięty, kopaćnąwszy 1. «uderzać coś lub kogoś nogą» Kopać piłkę. Kopnąć kogoś w bójce. Koń kopnął woźnicę. ◊… … Słownik języka polskiego
kopać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kopaćpię, kopaćpie, kopaćany {{/stl 8}}– kopnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, kopaćnę, kopaćnie, kopaćnij, kopaćnął, kopaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać coś lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
